:::Küçük Şeyler Anaokulu:::

Birkaç kreş gezip, deneyimlere kulak verdikten sonra Ataşehir'deki "Küçük Şeyler Anaokulu" na yazdırdılar beni. Şu anda alışma (oryantasyon) döneminde olduğum için haftada 3 gün 1,5 ar saat gidiyorum. Maaşallah, şimdilik iyi. Oyun odasına giriyorum. Sürem dolunca da hafif ağlamaklı beni almaya kim geldiyse ona koşuyorum. Gören de sanki içeride hiç eğlenmedim, hiç oynamadım sanacak. 1,5 saat keyifle hamur yapıyorum, legolarla oynuyorum, büyüteçle oyuncakları inceliyorum, hiç bizimkileri aramıyorum. Eeee o da benim tiribim, olacak o kadar. Biraz oyuncuyum laf aramızda. Yalancıktan küsmeler, yere bakıp küçük Emrah taklitleri, hastaymış gibi sessizce yatmalar :D Çok seviyorum dramayı, hele bir de mimikleri görseniz :D 15 Haziran'dan sonra yarım gün olarak başlatacakalrını söyledi öğretmenim, 4 Temmuz'dan sonra da yaz okulu ile birlikte tam güne geçeceğim sanırım. İple çekiyoruz. Bu kadar yeni şey arasında kreşe alışmam ilk sırada yer alıyor. Hadi hayırlısı...

Güle Güle Bebek Bezi...

Her yerde "ben abi oldum, ben abiyim" diye üstüne bastıra bastıra söylüyordum ki kimse bana bebek veya küçük demesin diye. Madem abi oldum dedim, beze de güle güle deme zamanının geldiğine karar verdim ve 19 Mayıs'ta mamam ve babamla birlikte evde olduğumuz 4 günlük tatili fırsat bilerek bezimi çıkardım. Madem bezimizi gündz çıkardık, tecrübeli anneler uyardı "gece de altını bağlamamanız gerekir, ya hep ya hiç dediler". Biz de bu uyarıyı dikkate alarak gece uyanamama riskini de göze alıp bezimize sonsuza kadar elveda dedik. İlk 2 gün gündüz ufak kaçırmalarımız oldu. 1 kere de gece kaçırmamız oldu. Onun dışında maşallah çok iyiyim.

Mamamın elinden tutup sevinçle "çiş geldi" diye tuvalete koşuyoruz :) Tamamiyle değişen hayatımıza bu yeniliği de katarak büyük bir rahatlık sağlamış olduk :)

Yeni Hayat...

Çoook uzun zaman olmuş yazmayalı. Ben kocaman basketçi oldum. Adımı soranlara kimi zaman böyle diyorum, kimi zaman da ateşçi diyorum. Konuşmada dur durak bilmiyorum. Yatacağım zaman özellikle, hiç susmuyorum. Artık bizimkiler off demekten kendilerini alıkoyamıyorlar. Ben de nedenini sormaktan ;)

Bunun yanı sıra hayatımızda da bir sürü yeni şey oldu. İstanbul'a taşındık. Mamam yeni görevine başladı (pardon, eski görevine geri döndü). Yeni bir bakıcı teyzem oldu. Kreş'e başladım. Artık evde sıkıntıdan patlyordum ki kreşe yazılmam benim için çok iyi oldu. Şu anda alışma dönemindeyim. 15 Haziran'dan sonra yarım güne geçeceğim, sonrasında da tam güne geçeceğim inşallah. Nerdeyse evdeki hiç birşey artık bana hitap etmiyordu.

19 Mayıs'ta bezden gece ve gündüz olarak temelli kurtuldum. Bunu başka yazımda yazacağım.