Dillendim...

İyice dilim açıldı. Bayağı konuşuyorum.
- Pişi, pişi. Fırı (Fırında et pişirmek istiyorum) Fırının düğmelerine basıp fırını çalıştırıyorum.

Arda: Barda, taba. (Bardak tabak istiyorum).
Mamam: Arda bak bu kırılır sakın kırma, çok kızarım (diyor bu sabah)
Arda: Tamam (Gayet net ve vurgulu)

Arda: Süt (net. Çok sevmesem de süt süt diye sesleniyorum)

- pırt, pırt yapınca gülüyorum. "Kaka" diyorum.
- Sakkiz (sakız)
- Kaldı (Kaldır), kak (Kalk), otu (otur), gel, dit (git), ver.
- Köşeye sıkışınca, istemediğim birşeyler yedirmeye çalıştıklarında "Dedeee" diye haykırıyorum. Dede gitti ama olsun :)
- Tabii, sakın kelimelerini pek anlamlarını bilmesem de kullanıyorum.
- Mannak (Manyak. Çok ayıp!)
- Anda, ooda (Orda)
- Şabun (Sabun)
- Şapuu (Şampuan)
- Tedi (Kedi), köpe (köpek), kuş
- Tabo (tablo)
- Pence (tencere)
- Ayıcıklara elimdekileri yediriyorum. "Mam mam mam" diyorum. Yere yatırıp uyutmaya çalışıyorum.

Mamam: Arda, sen kimin tatlısısın?
Arda: Annenin (Bunu bir kere söyledim)

Mamam: Arda, sen kimin tatlısısın?
Arda: Senin (net bir şekilde)

Mamam: Arda, sen kimin minikisin?
Arda: Senin (net bir şekilde, mamaya bakarak)

Mamam: Arda, bu kimin?
Arda: Senin (net bir şekilde, işaret parmağıyla kendisini göstererek :))

Mamam: Arda kim?
Arda: Benn (net bir şekilde, işaret parmağıyla kendisini göstererek :))

- Selina kim, teyze kim , ülgen kim diye sorulduğunda doğru kişileri gösteriyorum.

Kimi zaman da;
- "Selina kim?"
- "anne"

- "Ülgen kim?"
- "baba"

- "Belma kim"
- "teyyze"

- Kabuk (inceltilmiş a), çöp